door Heidi Vos | mrt 20, 2025 | transformatie
Je hebt het misschien wel eens gehoord: ‘Je intuïtie is je grootste raadgever’, maar weet je ook écht hoe je het kunt gebruiken? Het versterken van je intuïtie en het leven volgens jouw eigen waarheid is een krachtig proces. Het kan je helpen meer in contact te komen met jezelf, je keuzes te verduidelijken en je meer in balans te voelen. Hier zijn 5 praktische stappen om je intuïtie te versterken en je leven te leiden vanuit jouw waarheid.
- Creëer stilte en ruimte voor jezelf
Om je intuïtie te kunnen horen heb je stilte en ruimte nodig. Dit betekent dat je bewust momenten van rust in je dag opneemt; weg van afleidingen zoals telefoon, sociale media, of drukte. Je kunt dit doen door te mediteren, een rustige wandeling in de natuur te maken, of gewoon even niets te doen. Door je geest te kalmeren wordt het makkelijker om je intuïtieve signalen op te merken.
Praktische tip: Zet elke dag 10-15 minuten apart voor stilte. Ga bijvoorbeeld zitten in een comfortabele stoel, sluit je ogen en adem diep in en uit. Merk op wat er in je opkomt zonder oordeel.
- Leer luisteren naar je lichaam
Je lichaam geeft vaak intuïtieve signalen die je kunnen helpen om keuzes te maken die in lijn zijn met jouw waarheid. Spanningen, ongemakken, en zelfs energie kunnen wijzen op bepaalde richtingen of gevoelens. Als je bijvoorbeeld een bepaald idee of een dilemma overweegt, let dan goed op wat je lichaam je vertelt. Voel je ontspanning of juist spanning? Dit kan een aanwijzing zijn voor wat je diep van binnen nodig hebt.
Praktische tip: Wanneer je voor een belangrijke keuze staat, sta even stil en sluit je ogen. Vraag je lichaam wat het van de situatie vindt en voel hoe het reageert. Vertrouw op de sensaties die je ervaart.
- Vraag om begeleiding
Je kunt jezelf of het universum vragen stellen om duidelijkere antwoorden te krijgen. Dit kan door middel van visualisatie, journaling, of zelfs via een vorm van meditatie of gebed. Het stellen van vragen helpt om je gedachten te richten en opent de deur naar intuïtieve inzichten. Bijvoorbeeld: “Wat is de beste keuze voor mij op dit moment?” of “Welke richting moet ik inslaan om mijn doelen te bereiken?”
Praktische tip: Schrijf dagelijks een paar vragen in een dagboek en geef jezelf de ruimte om het antwoord te ontvangen. Dit kan ook in de vorm van een ‘open’ vraag zijn, zonder verwachtingen, zodat je ontvankelijk bent voor wat naar boven komt.
- Vertrouw op je innerlijke stem
Intuïtie spreekt vaak in de vorm van een zachte, innerlijke stem die soms kan worden verward met de stem van je verstand of je angsten. Het is belangrijk om te leren het verschil te herkennen. De intuïtieve stem is vaak kalm, zacht en komt vanuit je buik of hart, terwijl de verstandelijke stem vaak luidruchtiger en meer oordelend is. Vertrouwen in je intuïtie betekent dat je bereid bent om die stem te volgen, zelfs als het niet logisch lijkt.
Praktische tip: Elke keer dat je een belangrijke beslissing maakt, probeer dan naar je innerlijke stem te luisteren en onderscheid te maken tussen angstige gedachten en de rustige, intuïtieve leiding. Dit kan met een eenvoudige vraag als: “Wat voelt goed?” of “Wat voelt rustig?”
- Omarm je creativiteit
Creatieve activiteiten zoals schrijven, schilderen, dansen of zelfs koken kunnen je helpen je intuïtie te versterken. Deze activiteiten brengen je in een staat van ‘flow’, waarin je in contact komt met je diepere zelf. Creativiteit opent je geest en maakt ruimte voor nieuwe inzichten. Door jezelf toe te staan om zonder oordeel te creëren, geef je ruimte aan je intuïtieve gedachten en gevoelens.
Praktische tip: Probeer elke week iets creatiefs te doen. Dit kan een simpele activiteit zijn zoals tekenen of het maken van een visionboard. Observeer hoe je je voelt voor, tijdens en na de activiteit, en kijk of je nieuwe intuïtieve inzichten krijgt.
Bonus: Wees geduldig en wees in het moment
Intuïtie is vaak subtiel en kan tijd nodig hebben om zich te ontwikkelen. Het is belangrijk om geduldig te zijn met jezelf en geen druk te voelen om altijd de juiste keuzes te maken. Vertrouwen komt met tijd, en hoe meer je oefent, hoe sterker je intuïtie wordt. Wees ook aanwezig in het moment en open voor nieuwe ervaringen.
Door deze stappen te volgen en consistent in je dagelijks leven toe te passen, zul je merken dat je intuïtie steeds sterker wordt en je in staat bent om keuzes te maken die in lijn zijn met je ware zelf.
>>> Welke stap ga jij vandaag zetten om meer naar je intuïtie te luisteren? Laat het me weten in de reacties!
door Heidi Vos | feb 10, 2025 | ontwaking
Dit is waarom ik weg ben uit dat systeem. Als leerkracht en als moeder die ’t anders wenst voor haar kinderen.
Laat ik beginnen met te vertellen dat ik dól was op het onderwijs!
Misschien wel een beetje té dol, want ik identificeerde me zeer met mijn werk in het speciaal onderwijs. School was lange tijd m’n thuis. Het is een flink rouwproces geweest om daar van los te komen. Maar het moest. Ik ben nu 8 jaar uit het onderwijs. Mijn kinderen zijn er sinds 3 jaar uit. Ze volgen particulier onderwijs waar er veel vrijheid en eigenheid mag zijn. Ze mogen hun eigen unieke pad bewandelen. Los van wat ‘iedereen’ doet. Het reguliere onderwijs was niet goed meer voor me. En ook niet voor m’n kinderen. Hier is waarom. >>>
- Het systeem is leidend. Niet de mens.
Als leerling (maar ook als docent of ouder) heb je het narratief en het systeem te volgen. Zogenaamd volgt het systeem jou. Niets is minder waar! Als je buiten de lijntjes kleurt (= wordt meestal als moeilijk gedrag gezien), wordt er van alles ingezet om jou binnenboord te houden. Jij bent dan een probleem dat opgelost moet worden. Waarom wordt het systeem niet aangepast? Het is inmiddels toch schrijnend duidelijk dat er iets mis mee is? Kijk naar alle bankzitters en het lerarentekort. Er klopt hier iets niet…!
- Kennis (‘kennis’) kunnen reproduceren is intelligent.
Het onderwijsaanbod is zeer gericht op kennis. Als een leerling goed is in onthouden en reproduceren van deze kennis, dan wordt dat als een slimme leerling gezien. Kortom, als je blindelings informatie tot je neemt en je je volgzaam gedraagt, dan is dat intelligent. Ik vind dat juist enorm eng. De zogenaamde kennis bevat veel indoctrinatie, propaganda en geloof in autoriteit. Er wordt je verteld wát je moet denken en niet hóe je kunt denken.
- Gevoeligheid is lastig.
Als je (hoog) gevoelig bent is school vaak een uitdagende plek om 5 dagen per week te zijn. Lastig. Vooral voor de school natuurlijk. (…) Het is handiger dat je (als leerling of docent) je aanpast. Maar mag het alsjeblieft zachter? Mag het vrijer? Mag je op adem komen, zodat je gevoeligheid kan ontprikkelen en opladen? Want die gevoeligheid is een superkracht! De voelers zijn de kanariepietjes in de mijn. En iets is er helemaal niet goed in het onderwijs. Luister naar ze. En voel zelf diep vanbinnen of je er iets van herkent.
- Extra tijd besteden aan vakken waar je niet goed in bent.
Dit is zó Nederlands. Ben je dyslectisch? Ga dan meer lezen. Ben je slecht in wiskunde? Neem bijles. Onvoldoendes? Liever niet. De zesjes cultuur. Waarom zou iemand niet mogen floreren in de zaken die hem interesseren en vleugels geven? Zou je hier misschien een toekomstige excellente vakidioot in kunnen zien die met deze kennis en ervaring juist anderen enorm goed kan helpen? Geef ruim speelruimte. Juich interesses toe! En laat los waar de energie lekt en de struggle zwaar is. Het leven mag geleefd worden. Ook op school.
- School leidt je op tot keurige en volgzame werknemer.
Het idee van school komt bij de slavendrijvers vandaan. De kinderen van de slaven werden groepsgewijs onderwezen, zodat ze vervolgens goede slaven zouden gaan zijn. Er is in de basis NIETS veranderd aan dit idee van wat onderwijs is. Het is een programmering tot loonslaaf. Als jij 5 dagen per week kunt opdraven en je kunt voegen aan het systeem, dan maakt jou dat een goede en betrouwbare medewerker voor de toekomst. Daar zul je hetzelfde moeten gaan doen. Opdraven en voegen. Dit is over de datum. Het is een nieuw tijdperk.
- School is inclusief voor degenen die het systeem willen dienen.
Inclusiviteit is momenteel belangrijk. Alle kleuren, handicaps en andere uitdagingen moeten een plek kunnen krijgen in het onderwijs. Enerzijds mooi. Anderzijds is het niet werkelijk inclusief. Als je zo je bedenkingen hebt bij het schoolsysteem en inhoudelijke veranderingen wenst, dan kun je maar beter een eigen clubje gaan zoeken. Afwijken van de kudde wordt lang niet altijd gewaardeerd. Wat mij betreft zijn de afwijkers de pioniers van de nieuwe tijd. Zij hebben de moed om andere keuzes te maken. Zij leven iets voor wat velen nog niet durven of nog niet (kunnen) zien.
- School is eigenlijk een hoop onzin.
Deze kop ik er tenslotte nog even in. Dit gevoel heb ik al jaren als ik met m’n gezin op reis ben geweest. Wat leren en ervaren wij dan veel! Wat is het leven dan vrij en fijn! En is dit niet waar het leven voor bedoeld is? Om een vreugdevolle en betekenisvolle ervaring hier op aarde te hebben?
In ieder mens schuilt een autodidact die zelf voelt wat hij wil leren en wil gaan ervaren. Dát is de autoriteit die je te volgen hebt. En die zit IN jezelf. Niet buiten jezelf. Van hieruit mag het onderwijs diepgaand veranderen wat mij betreft. Van binnenuit.
Tot slot
School is ook fijn! Om te ontmoeten. Om plezier te maken. Om te leren. Of om te kunnen zijn als het thuis niet zo fijn is. Echter, het systeem is toe aan een update aan deze nieuwe tijd. De kinderen laten dat, met al hun (eigen-) wijsheid en gevoeligheden, zien. Het past niet meer. De docenten die uitgevallen zijn laten het zien. Er zijn ouders die zich laten horen en dit laten zien. Zij zijn niet zwak. Zij tonen waar de het licht op geschenen mag worden. De mens mag weer voorop komen te staan.
Wat maakt dit los in jou?
Laat je horen in een reactie onder deze blog.
Samen leren we van elkaar.
door Heidi Vos | okt 28, 2024 | transformatie
Sinds 2003 ben ik met Pieter. Ik voelde me vlug bij hem thuis. Alsof ik hem al kende. En dat is denk ik ook zo. We kennen elkaar al langer dan dit leven. Hij en ik voelen de bedoeling. We zijn een karmisch stel. Dit houdt in dat we elkaar helpen om onze innerlijk kind pijnen te helen. Onze pijnen vallen als puzzelstukjes in elkaar.
Mijn grootste pijn gaat over alleen in m’n diepste donker zijn en daar alleen uit te komen. Pieters pijn gaat over bevriezen als het met iemand niet goed gaat.
Je begrijpt hoe onze grootste pijnen in elkaar klikken. Ik kan het altijd wel alleen aan en hij denkt niet te weten hoe te helpen. Maar eigenlijk wil ik niet alleen zijn als ik pijn heb. En eigenlijk wil hij mij wel degelijk helpen. Dwars door onze patronen en triggers heen bewegen om te maken hoe we dit wel willen, is een flinke kluif!
En dat lukt ons ook lang nog niet altijd. Wat dan vaak gepaard gaat met het nodige vuurwerk. Dat is onwenselijk, schadelijk en impactvol voor ons en voor onze kinderen. En tegelijkertijd is het dé klus die we te doen hebben. Juist voor ons, voor onze kinderen en voor onze familiesystemen.
Al dat gedoe en het vuurwerk zorgt voor twijfels. Twijfels of deze relatie wel stand kan houden. Of dit nou echt wel de bedoeling is. Of het niet te zwaar en te donker is. Of ik zal blijven of zal gaan.
En ik blijf.
Want gelukkig zien steeds vaker en meer progressie. Een proces waarin we zien en voelen dat het belangrijk is dat hij zijn masculiniteit belichaamt en ik mijn femininiteit. Wat voelt als het tegenovergestelde van wat we gewend zijn. Maar elke keer dat het ons lukt is zó magisch!
We worden andere mensen, volwassen mensen. Hij geeft steeds vaker sturing. Ik kan daardoor steeds vaker ontspannen. Want die rolverwisseling mag er gaan komen. Hij vaker in zijn rustige mannelijke kracht en ik vaker in overgave en ontspanning.
We komen allebei van ver en we komen steeds verder hiermee. Er komt steeds vaker meer licht in de relatie. Het is soms taai. Het gaat soms nog mis. Maar we gaan vooruit. Het is zo ontzettend anders dan bijvoorbeeld een jaar geleden!
Graag inspireer ik je met mijn verhaal. Dat blijven wanneer het moeilijk in je relatie is, ook een mogelijkheid is. Dat je dit donker licht kunt maken. Zodat je er allebei als nieuwe mensen uit kunt komen en de liefde weer zal stromen!
Voel je dat je hier eens met me over zou willen praten? Reik dan naar mij uit.
X Heidi
door Heidi Vos | mrt 6, 2024 | transformatie
Toen ik in 2020 diep in mijn ontwaking was, heelde ik mezelf én het leven werd tegelijkertijd wat zwaarder. Er ging niets mis. Ik boekte juist vooruitgang! Hier zijn 7 oncomfortabele tekens die je laten zien dat alles juist heel goed gaat.
#1
Je vindt het moeilijk om je te verbinden met vrienden en familieleden. Als jij intern verandert en de ander loopt niet hetzelfde pad als jij, dan verandert de dynamiek tussen jou en de ander. Dat voelt pijnlijk, maar is begrijpelijk.
#2
Gebeurtenissen triggeren je onzekerheden en pijn voor afwijzing. Triggers wijzen naar de les in jezelf die je mag leren en mag gaan helen. Pijnlijk, moeilijk, maar o zo nodig!
#3
Je lichaam reageert op wat jij (bewust en onbewust) doormaakt en verwerkt met gezondheidsklachten. Alles is met elkaar in verbinding. Je lichaam, brein, emotie, verleden en heden. Als er ergens bijv. stress is, dan reageren andere delen van je lichaam hierop.
#4
Deuren sluiten onverwacht voor je. Mensen die niets kunnen met jou in verandering of jou met je nieuwe wereldbeeld, verdwijnen van de radar. Of er doen zich uitgesproken of onuitgesproken zaken voor, waardoor je ergens niet meer welkom bent.
#5
Je relatie met geld wordt uitgedaagd en getest. Geld is energie. Als jouw energie verandert, verandert je relatie met geld met je mee. Je ervaart het wellicht energetischer. En je wordt uitgedaagd met overvloed en tekort.
#6
Je bevraagt je levensdoel en hoe je jouw leven wilt vorm geven. Als je het leven, de wereld, anders gaat zien, zul je ook de zin van het leven bevragen. En daarmee ook jouw eigen leven. Waarom ben je hier? En hoe wil je dat het zal gaan?
#7
Het voelt letterlijk meerdere malen alsof je sterft. Fysiek, emotioneel en spiritueel tegelijkertijd. De zogenaamde ‘dark nights of the soul’… Je laat stap voor stap je ego meer los. Je verbindt je meer met je licht en je levensdoel.
Het gouden randje? Dit is allemaal tijdelijk. Vertrouw het proces. En reik naar mij uit voor als je mijn hulp bij jouw helings- en transformatiereis wenst.
door Heidi Vos | mrt 6, 2024 | Uncategorized
Mijn leven lang ben ik te zwaar. Dat zag er hier en daar verschillend uit, maar ik en slankheid zijn geen bekenden van elkaar. Ik kwam als mollige baby ter wereld. Toen was dat nog schattig. 😉 En ik kwam als een meisje ter wereld. Mijn vader had een jongen gewenst. Een jongen die later de boerderij zou kunnen overnemen. Het verhaal luidt dat mijn vader teleurgesteld was en 3 dagen ziek is geweest om dit ‘slechte’ nieuws te verwerken. Al met al was het geen hartelijk welkom.
Je kunt dit gerust afwijzing noemen. En afwijzing kan ervoor zorgen dat je jezelf emotioneel zult gaan beschermen. Die bescherming kan fysiek zichtbaar zijn, zoals je bij mij ziet. Er is overgewicht en het concentreert zich bij mijn buik. Buikvet gaat over stress, trauma en zelfbescherming. Ik ben ogenschijnlijk moeilijk te raken, omdat ik een extra laag om mij heen heb. Een soort olifantenhuid. Maar net als olifanten, ben ik juist zeer sensitief…
Als tiener en jong volwassen vrouw vond ik mezelf lelijk. Ik hield vaak mijn buik in, ik stond achteraan op de foto en ik dacht dat niemand mij leuk en mooi vond. Als ik nu naar mijn jongere zelf kijk, zie ik een mooie vrouw. Wat had ik daar toch veel meer van mogen genieten! Gedurende mijn zwangerschappen kon ik eindelijk voluit genieten van mijn dikke buik. Wat ook weer vreemd was. Maar toen was het iets goeds. Ik werd mooi gevonden. Maar na de bevalling moest die buik weer snel weg zijn. Tja, dat is nooit echt gelukt bij mij. Het bleef meer dan ervoor.
n 2020 kwam het gevoel van afwijzing weer op mijn bordje te liggen. Daar waar ik afweek van het narratief en de massa, vertelde je tv dat je de afwijkers moest veroordelen en cancelen. Veel mensen in mijn kring deden dit braaf. Ze vonden mij ineens gek en/of eng. Gedurende de QR-discriminatie ben ik echt vaak verdrietig geweest. Het raakte me diep om uitgesloten te worden. En tegelijkertijd wilde ik er ook werkelijk niet meer bij horen. Het was een confronterende en leerzame tijd voor mij, want dit thema kende ik ergens van…
Ik kwam erachter dat ik mezelf vaak afwees. En dat het ongemak van uitgesloten worden ervoor zorgde dat ik innerlijk groeide. Ik werd stabieler, rustiger en sterker. Ik keek traumastukken aan en ruimde ze op. En daar ben ik nog steeds mee bezig. Met die dikke buik van mij. Want die is er nog steeds. Ik geloof dat ik in dit leven bij de oorzaak zal komen van mijn overgewicht. Dat doe ik door middel van zelfheling. Ik voel dat dit de sleutel zal zijn die ik te vinden heb.
Daarom heb nooit veel aan symptoom bestrijding gedaan, zoals een dieet, overdadig sporten of een medische ingreep laten doen. Dit lichaam heb ik gekozen. Het hoort bij mij. En als ik vind waarom het is zoals het is, dán kan het transformeren. Tot die tijd hou ik ervan zoals mijn man ervan houdt. En dat begrijp ik echt. Ik hou ook van hem en zijn lijf vol littekens. Liefde maakt alles mooi!
